Love is not Mistake Kookmin : Nc 3
“แล้วอย่ามาร้องให้หยุดนะครับ....”
ใบหน้าหล่อนั้นปรากฏรอยยิ้มมุมปากบางเบาก่อนจะผละร่างคนตัวเล็กกว่าให้นอนราบไปกับเตียงเมื่อเห็นว่าจีมินส่งสายตาอ้อนๆมาให้
คนไม่สนิทกัน..ทำแบบนี้กันได้ด้วยเหรอ
แต่ถึงเขาอยากจะพูดคำนี้ออกไป
แต่เชื่อเถอะ..ว่าคนตัวเล็กคงจะบอกว่า ทำแบบนี้เราจะได้สนิทกันขึ้นแน่นอน
“งั้นก็อย่าหยุดนะน้อง”
“หึ..พี่อกหักจริงป่ะเนี่ย”
จองกุกถามเมื่อคนตัวเล็กนอนราบไปกับเตียงพร้อมยกแขนมาโอบคอเขาไว้รออยู่แล้ว
ส่วนเขาก็ได้แต่ท้าวแขนอยู่ข้างศรีษะกลมไว้เท่านั้น
ที่ถามก็เพราะเห็นการกระทำตรงข้ามกับคนอกหักเนี่ยสิ..
“อกหักสิ..นี่ประชดชีวิตอยู่”
ปากอวบยู่ปากน้อยๆก่อนจะส่งสายตาเหมือนแมวหงอยมาให้เขา
จองกุกหัวเราะในลำคอพร้อมกับเอาลิ้นดุนกระพุ้งแก้มอย่างที่ชอบทำ
“ผมจะเป็นแค่ตัวแทนของเขาหรือเปล่าครับ”
“...ไม่
แกก็คือแกสิจองกุก”
“อ่า..งั้นก็อย่าร้องชื่อคนอื่นให้ผมได้ยินละกัน”
สิ้นเสียงทุ้มที่เอ่ยคำพูดเหมือนเด็กเอาแต่ใจออกมานั้นจีมินก็ได้แต่เชิดหน้าพร้อมครางอื้ออึงในลำคอเมื่อเด็กตัวโตกว่านั้นประกบริมฝีปากทาบทับลงมาแบบไม่ทันตั้งตัว
พร้อมฝ่ามือหนาที่ลูบไล้ที่เอวบางของเขาพร้อมกับบีบเค้นลงตรงส่วนนั้นแผ่วเบา
หากแต่..ต่อให้แผ่วเบาแค่ไหน คนที่โดนกระทำรุนแรงมาก่อนหน้านี้ก็ต้องรู้สึกเจ็บเป็นธรรมดา
“อ๊ะ..เจ็บ”
“...?
ผมก็บีบเบาๆนะ พี่เจ็บเหรอ”
จองกุกผละริมฝีปากออกพร้อมกับส่งสายตาสงสัยไปให้คนตัวเล็กใต้ร่าง
แต่จีมินกลับไม่ตอบอะไรอีกพร้อมกับทำท่าจะโอบคอเขาลงไปประกบจูบอีกรอบ
หากแต่คนตัวโตกลับไม่ยอมให้จีมินได้ทำตามใจ
จองกุกลุกขึ้นยืนด้วยเข่าพร้อมกับดึงแขนคนตัวเล็กให้ลุกนั่งด้วยกัน
ก่อนจะจัดการถอดเสื้อยืดตัวโคร่งที่จีมินยืมของเขาไปใส่
ก่อนจะโยนเสื้อตัวนั้นออกไปไกลๆ
และแสงจากโคมไฟข้างเตียงที่จีมินเปิดไว้เพื่ออ่านหนังสือนั้นก็ตกกระทบกับบริเวณเอวคอดได้อย่างพอดิบพอดี
ร่องรอยจ้ำเขียวจ้ำแดงที่ปรากฎขึ้นให้เห็นทำเอาจองกุกอดจะขมวดคิ้วแน่นกว่าเดิมไม่ได้
ทำไม..ใครทำจีมินจนเจ็บขนาดนี้
“พี่..”
“อย่าพูดเลยจองกุก..พี่ไม่เป็นไร
ต่อเถอะนะ”
ถึงปากจะพูดว่าไม่เป็นอะไร
แต่สายตาที่มองเขาอยู่นั่น ปิดไม่มิดเลยจริงๆ ถ้าตัวเองเจ็บแบบนี้ ยังจะมาขอมีอะไรกับเขาอีกหรือไง
“ไม่เอา..เดี๋ยวพี่เจ็บ”
“เถอะนะ..ช่วยหน่อย
ช่วยพี่ลบสัมผัสของคนคนนั้นเถอะนะ”
....
เสียงแผ่วเบาที่ดังขึ้นพร้อมกับแรงกระตุกที่ฝ่ามือใหญ่เรียกให้จองกุกต้องถอนหายใจออกมาอย่างยากลำบาก
เขาไม่ได้อยากมีอะไรกับคนที่เจ็บตัวอยู่หรอกนะ
“เถอะนะจองกุก..”
“อืม..แต่พบจะไม่ทำแรงนะ
แค่รอบเดียวเท่านั้นที่ผมให้พี่ได้”
สิ้นคำนั้นปากอวบอิ่มก็วาดยิ้มออกมา
พร้อมกับที่โดนคนตัวสูงกว่าผลักไหล่เบาๆให้นอนราบไปกับเตียงดังเดิม
ตอนนี้จองกุกเลี่ยงที่จะไม่สัมผัสตรงช่วงเอวคอดและสะโพกที่ดูว่าจะช้ำพอสมควร ยิ่งพอเขาถอดกางเกงออกแล้วพบว่าช่องทางรักนั้นขึ้นสีช้ำมากเพียงใด
เขาก็อยากจะทึ้งหัวตัวเองให้ได้
ทำไมนัมจุนถึงทำขนาดนี้กัน..นี่มันรักจีมินบ้างไหมวะ
“ถ้าเจ็บ..บอกผมนะคนดี”
เสียงทุ้มเอ่ยบอกพร้อมกับกดจูบบริเวณแก้มใสเบาๆ
จองกุกลากริมฝีปาก
ผ่านกกหูบางก่อนจะหยอกล้อเล็กน้อย
แล้วก้มลงซุกไซร้ซอกคอขาวที่ปรากฎร่องรอยช้ำขึ้นบางที่
แต่เขาไม่ได้ประทับมันลงซ้ำรอยเดิมหรอก..เขาแค่กดจูบลงเบาๆเพื่อหวังว่ามันจะช่วยให้ความเจ็บของคนตัวเล็กนั้นหายไป
“พี่เจ็บไหม..”
“อือ..ไม่เจ็บ”
“ไม่..พบหมายถึงเจ็บที่เขาทำ
ไม่ใช่ผมทำ”
จองกุกผละใบหน้าจากการกดจูบบริเวณลำคอของคนตัวเล็กเป็นการเอาสายตาคมมาจ้องกับจีมินแทน
“เจ็บ
เจ็บจนแทบขาดใจอยู่แล้ว แต่พี่ทำอะไรไม่ได้..”
“ไม่ต้องพูดแล้วครับ”
จองกุกว่าพร้อมกับกดจูบลงบนปากอวบอิ่มแผ่วเบา
เนิ่นนานที่เราบดจูบโดยที่ไม่มีการสอดแทรกลิ้นเรียวข้าไปด้านใน
จวบจนอารมณ์ในกายเริ่มพลุ่งพล่าน ไม่รู้ว่าเพราะทั้งเสียงครางในลำคอของคนตัวเล็ก
หรือมือซนๆไม่เอาแต่ลูบไปมาบริเวณเป้ากางเกงเขากันแน่ที่ปลุกอารมณ์เขาได้ดีเยี่ยมขนาดนี้
“จองกุก..”
“หืม”
“ถอด..ถอดกางเกง”
น้ำเสียงแหบพร่าของคนตัวเล็กที่มาแทนที่เสียงหวานนั้นเรียกให้คนตัวโตต้องหัวเราะออกมาเบาๆอย่างเอ็นดู
ไหนจะคำพูดน่ารักๆนั่นอีก
“พี่ถอดสิ”
“ฮึ่ยย
ถอดเองไม่ได้หรือไง”
“เอ้า.ทีพี่ขอให้ผมช่วย
ผมก็ช่วยมาขนาดนี้ละเนี่ย แค่ถอดให้ผมแค่นี้
เอง”
“เออๆถอดให้ก็ได้”
ว่าเสร็จมือน้อยๆก็จัดการดึงขอบกางเกงบ็อกเซอร์ตัวบางออกทันที
แถมคนตัวสูงก็ยังช่วยยกขาเพื่อให้คนตัวเล็กจัดการถอดออกได้ถนัด ภาพที่จีมินได้เห็นนั้นทำเอาใบหน้าหวานแดงซ่านอย่างหยุดไม่อยู่
ฟอด!
“มองอะไรครับ..อยากกินหรือไง”
“จะบ้าเหรอ”
“หึ
กินได้นะ..ผมไม่หวง”
เพี๊ยะ!
“เป็นคนแบบนี้เหรอเราอ่ะ”
เสียงหวานว่าขณะที่รุ่นน้องตัวโตพูดคำลามกออกมาแล้วก็ก้มลงไปกดจูบบริเวณหน้าอกของเขาเบาๆอย่างยั่วอารมณ์
“อืม
เป็นแบบนี้แหละ..”
เนิ่นนานที่ทั้งคู่บดจูบแลกน้ำลายกันอย่างดุเดือด
ร่างทั้งสองเบียดเข้าหากันเมื่ออารมณ์กามค่อยๆเพิ่มขึ้นจนแทบติดเพดาน
ตอนนี้ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีไม่ได้ปรากฎหลงเหลืออยู่ในใจ
และในสมองจีมินก็ไม่ได้มีคนที่ชื่อว่านัมจุนอยู่เลยสักนิด
“อื้ม
จองกุก”
“จะใส่แล้วนะ..”
เสียงแหบพร่าที่ดังมาตามด้วยนิ้วเรียวยาวของคนตัวสูงที่ถอนออกจากช่องทางบวมช้ำเพื่อเปิดทาง
จริงๆแทบไม่ต้องเปิดทางอะไรทั้งนั้นแหละ..เพราะจีมินก็เพิ่งโดน..เอาเป็นว่า
ไม่ว่ายังไงเขาก็อยากจะเปิดทางให้คนตัวเล็กก่อนเพื่อกันเจ็บอยู่ดี
“อื้อ..อ๊าา”
สองมือหนาแหวกแก้มก้นขาวที่มีรอยมือแดงเต็มไปหมด
บวกกับรอยขบกัดที่เขาพอจะเข้าใจว่าใครเป็นคนทำ
รุนแรงเกินไปแล้วนะ..
เขาแหวกแก้มก้นข้าวออกก่อนจะค่อยๆสอดแทรกความเป็นชายเข้าไปในช่องทางสีช้ำที่ขมิบรออยู่
“อ่า..รัดแน่นชะมัดเลยพี่”
“อื้อ
จะจองกุก จูบ..จูบหน่อย”
จีมินรู้สึกอึกอัดกับส่วนนั้นของจองกุกที่ถูกใส่เข้ามารวดเดียวจนสุดโคน
โดยไม่ทันตั้งตัว
มันทั้งอึดอัดและคับแน่น
“ทำไมแน่นจัง..ถ้าบอกว่าเอากับผมคนแรก
ผมก็เชื่อนะครับ”
“ลามกไอ่บ้า
มาจูบเร็วอ๊ะๆ”
เสียงแหบครางพร่าพร้อมดึงต้นคอรุ่นน้องให้ก้มลงมาจูบ
เมื่อรุ่นน้องเริ่มออกแรงขยับตัวไปมาอย่างหักห้ามใจไม่อยู่
ยอมรับเลยว่าจีมินทั้งอายและก็ทั้งเขิน..ผู้ชายอะไรพูดลามกได้ตลอดเวลาตอนที่มีเซ็กซ์
ต่างกับชีวิตประจำวันที่น้องมันดูเรียบร้อยและขี้อายจะตาย...
จองกุกหัวเราะร่วนก่อนจะกดจูบลงบนปากอวบสีแดงที่เผยอรอเขาอยู่
ปากสวยอ้าออกเพื่อแทรกลิ้นเรียวเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นเล็กภายในโพรงปากหวาน
เสียงชื้นแฉะของน้ำลายที่เคล้าเคลียกันดังทั่วห้องคอนโดหรูชั้น 7 ยิ่งบวกกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังขึ้นจากการกดกระแทกแกนกายใหญ่เข้าช่องทางรักแล้ว
ถ้าใครมาได้ยินคงมีอารมณ์ขึ้นตามๆกันแน่นอน
ดีนะที่ห้องเขาเก็บเสียง..
“อื้อๆ
อ๊ะๆ ระแรง แรงอีกอ๊า”
“อืมห์
อ่า..ไม่เอา เดี๋ยวพี่เจ็บกว่าเดิม”
จองกุกผละริมฝีปากออกจากปากอวบพร้อมพรมจูบตามหัวไหล่มนที่มีสีแดงประปราย
แต่ก็นั่นแหละ..มันไม่ใช่รอยของเขานี่หว่า..
“เอา..แรงๆดิน้อง”
“อืมม
ครางชื่อผมก่อนดิพี่..อ่า”
ตับ
ตับ ตับ
เสียงกระแทกกายเข้าหาช่องทางหวานยังคงดังเป็นระยะหากแต่จู่ๆจองกุกกลับหยุดการกระทำนั้น
พร้อมกับท้าวแขนลงข้างศรีษะกลมแล้วใช้ดวงตาคมนั้นจดจ้องดวงหน้าหวานที่มีเหงื่อชื้นพร้อมปากอวบๆที่เปิดกว้างเพราะร้องครางอยู่ตลอดเวลา
“อ่ะ..หยุดทำไม”
“อยากให้แรงๆ
พี่ก็เรียกชื่อผมเร็วสิ”
“อะไรของมึงอ๊ะ..!”
จองกุกหัวเราะเบาๆพร้อมกับเสยแกนกายเข้าทางเดิมหนึ่งครั้งจนจีมินต้องร้องตกใจ
พร้อมกับใบหน้าหวานที่ยู่ไปมาอย่างอารมณ์เสีย
“นัม..เฮีย
นัมจุน”
บอกเลยว่าชื่อที่จีมินเลือกจะเรียกออกมาทำเอาจองกุกหัวร้อนจนเผลอขยับสะโพกสวนเข้าไปแรงๆเน้นจนร่างเล็กครางดังอีกรอบ
“ได้ครับ...แล้วจะได้รู้
ว่าผมไม่รุนแรงเหมือนเขา แต่ผมเด็ดกว่าว่ะ”
ว่าจบก็จัดการพลิกตัวร่างเล็กให้คลานเข่าไปกับเตียงพร้อมกับเร่งสวนกายเข้าออกตามอารมณ์
แต่ดูว่าจะถูกใจคนตัวเล็กซะอย่างนั้น
“อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊า”
“เป็นไงคนดี...แรงพอไหม”
ตึงๆๆ
เสียงเตียงกระทบผนังดังขึ้นพร้อมกับแรงกระแทกที่เริ่มเร็วขึ้นทุกวินาที
มือบางยกมาปิดปากตัวเองข้างนึง
พร้อมกับหมอบเอาหัวกลมๆซุกไปกับหมอนกลิ่นหอมๆที่เป็นกลิ่นประจำของรุ่นน้องด้านหลังที่กระแทกกายเข้ามาพร้อมกับกำลังใช้ลิ้นลากเลียแผ่นหลังเขาอยู่
“ไม่..อ่ะๆ
ไม่แรงว่ะน้อง”
“หึ...”
“งั้นพี่มาขย่มเองมา”
ไม่ทันได้ตั้งตัวจีมินก็ถูกพลิกตัวให้หันไปนั่งคร่อมตักคนตัวโตกว่าที่ทิ้งตัวนั่งลงจุดเดิมที่เคยอยู่
แกนกายใหญ่ขยายใหญ่โตในช่องทาง ทำเอาจีมินหน้าแดงอย่างเขินๆไม่ได้
หล่อ...มีอะไรกับคนหล่อนี่มันประเสริฐจริงๆด้วยสินะ
“มองไรครับ..หน้าเหมือนผัวพี่หรอ”
“ลามปามนะเราอ่ะ
อ๊า..”
“อืมม...หยุดพูดแล้วร่อนเอวไปเถอะพี่”
“อ๊ะๆ
อ๊า...”
“เร็วอีกครับ..อ่า
ดีมากพี่”
จีมินยกมือน้อยๆขึ้นจับไหล่กว้างของคนตัวโตพร้อมกับยกสะโพกมนขึ้นลงตามใจตัวเอง
เมื่ออารมณ์กามนั้นอยู่เหนือสิ่งใด กายเล็กขย่มขึ้นลงบนตัวจองกุกไม่หยุด
จนกระทั่งเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังยิ่งขึ้น
“อืม..พี่แม่ง..เด็ดจริงว่ะ”
“อ๊า..อ๊ะๆๆ”
“จีมิน..จีมินอา..”
“อื้ออ..จะจองกุกอ๊า”
มือหนาจับเอวบางให้ขยับขึ้นลงตามใจต้องการเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กเริ่มจะหมดแรงแล้ว
“อื้อ
มะไม่ไหวแล้ว”
“อ่า..อีกนิดดิพี่
ผมยังไม่เสร็จ”
“อ๊ะ..จะเสร็จ.อื้อ
พี่จะเสร็จแล้ว อ๊าา”
ร่างสูงสบถคำหยาบออกมาเบาๆปะปนกับเสียงครางหวานที่ร้องดังเพราะเสร็จสมอย่างที่ต้องการ
และยิ่งจีมินเสร็จแล้ว ช่องทางด้านหลังก็ยิ่งตอดรัด
เขาแน่นจนแทบจะแตกซะตรงนี้
“พี่แม่ง..”
“อ๊ะ”
จองกุกจัดการผลักคนเป็นพี่นอนลงหงายบนเตียงเช่นเดิมก่อนจะโถมร่างใหญ่ๆเข้าแนบชิดกับคนตัวเล็กจนจีมินสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิที่สูงขึ้นเรื่อยๆของร่างสูงใหญ่
“อ่า...อีกนิดนะพี่”
“อื้อ..อ๊ะจองกุก”
จองกุกเอื้อมแขนยาวข้างขวาไปรัดเอวเล็ก
ส่วนอีกข้างก็ยกไปเกลี่ยเส้นผมสีอ่อนที่ปรกหน้าหวานอยู่
“พี่..พี่สวยจัง”
“ไอ่บ้า..อ๊ะ..เอาเงียบได้ไหมเล่า”
ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงซ่านเพราะเหนื่อยจากการใช้แรงมาก
และเหนื่อยกับคำพูดลามกลามปามของรุ่นน้องที่เพิ่งจะสนิทกันได้สองวันเนี่ยแหละ
จีมินดูใจง่ายเกินไปไหมนะ..
“อ่า..อื้ม”
จองกุกแลบลิ้นเลียกลีบปากอวบอิ่มพร้อมกับใช้เขี้ยวกัดปากอวบนั่นให้
ยอมเปิดทางให้เขาเข้าไปฉกชิมความหอมหวานอีกรอบ
จองกุกใช้ลิ้นเรียวเกี่ยวพันกับลิ้นเล็ก
ทั้งที่สะโพกก็ยังคงกระแทกเข้าออกรัวๆเพราะรู้สึกใกล้จะถึงฝั่งฝัน
“อ๊ะๆๆๆ
แรง..แรงไปแล้ว”
“อืมห์..ผมจะเสร็จ..มันก็ต้องเอาแรงๆป่ะวะ..อ่า
ซี๊ดด”
ไอ่เด็กลามก..
จีมินยิ้มหวานออกมาเมื่อมองใบหน้ารุ่นน้องหน้าหล่อที่ผละออกจากใบหน้าเขาแล้วเปลี่ยนไปเชิดหน้าขึ้นพลางสูดปากอย่างได้ใจ
แขนยาวเริ่มรัดเอวเล็กแน่นขึ้นพร้อมกับแรงกระแทกที่เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆจนจีมินต้องอ้าปากร้องเมื่อรับรู้ถึงความรุนแรงนั้น
“อ๊ะๆ..อ๊า...”
จวบจนจีมินเสร็จอีกรอบ
จองกุกก็ไม่มีท่าทีว่าจะเสร็จเลยสักนิด
“เสร็จยังไอ่จองกุก..”
“อือ..กำลัง”
จองกุกเชิดหน้าหลับตาครางพร้อมกับเริ่มกระแทกเข้าออกรุนแรงอีกรอบ
จนสุดท้ายร่างเล็กก็รับรู้ถึงแรงอัดฉีดของน้ำสีขาวขุ่นในช่องทางรัก
จองกุกยังคงขยับกายเข้าออกอยู่อีกสองสามครั้ง
พร้อมกับแช่กายนิ่งไว้ แล้วโน้มตัวมาจ้องร่างเล็กในระยะประชิด
“ลืมยัง..ลืมคนที่ทำไม่ดีกับพี่ได้หรือยังครับ”
“อือ..ตอนนี้พี่มีแค่แกแล้วล่ะ”
“คนแก่ขี้โม้”
จุ๊บ
“ขอบคุณนะจองกุก..”
“อือ..ไม่เป็นไรพี่
ผมกำลังเสี้ยนพอดีเลย”
“เด็กเวรรร!!”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น