Love is not mistake Kookmin : NC 5

“ใครบอกว่าจะให้เนี่ย อย่าคิดไปเองได้ป่ะ”    

“ง่ะ...อย่าใจร้ายดิพี่  ผมหิวแล้ว”

“หิวก็ไปกินข้าว มันเกี่ยวอะไรกับพี่ล่ะ”

“ก็ผมหิวพี่  ไม่ใช่หิวข้าว”

จีมินถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่กับคำพูดที่ดูเอาแต่ใจของรุ่นน้องที่กำลังคร่อมตัวเขาอยู่บนโซฟากว้างตัวเดิม 

ต่อให้เขาจะพูดยังไงหรือทำยังไง  ไอ่เด็กนี่ก็คงจะเอาแต่ใจมันอยู่ดีนั่นแหละ  แต่จริงๆเขาก็มีสิทธิ์ปฏิเสธจองกุกเหมือนกัน ถ้าไม่เต็มใจ

แต่ว่าตอนนี้...ข้างในใจของเขา มันไม่มีเลยสักเสี้ยวหนึ่งที่บอกว่าไม่เต็มใจ

“งั้น...ก็รีบๆกิน แต่ไม่มีตักข้าวเพิ่มนะ...เพราะว่าข้าวมันแพงน่ะ”

“อ่า..งั้นผมกินแต่กับก็ได้ครับพี่”

“อืมมมม”

จบประโยคกวนเท้าแล้ว ใบหน้าหล่อก็ก้มลงไปวางริมฝีปากตัวเองกับอวัยวะเดียวกันกับคนตัวเล็กใต้ร่างทันที  ริมฝีปากบางบดจูบริมฝีปากอวบอิ่มอย่างออดอ้อนพร้อมกับส่งสายตาหวานเชื่อมอย่างกับคนเมาไปให้  

มันไม่ได้แอบไปกินเหล้ามาตอนไหนแน่นะ...

ลิ้นร้อนของคนตัวสูงไล้เลียหยอกล้อบริเวณกลีบปากอวบอิ่มที่ฉ่ำไปด้วยน้ำลายจากเขาในตอนนี้ พลางใช้เขี้ยวคมขบกัดริมฝีปากของคนใต้ร่างเพื่อขออนุญาตที่จะเข้าไปข้างใน  และไม่นานคนตัวเล็กก็ยอมอ้าปากออกเพื่อให้คนตัวสูงได้เข้าไปฉกชิมความหวานในโพรงปากเล็กทันที

ทางด้านมือหนาก็จัดการลากไล้ฝ่ามือไปมาบริเวณเอวคอดกิ่วที่ตอนนี้หดเกร็งด้วยความหวาบหวิวจากสัมผัสที่เขามอบให้

จองกุกผละริมฝีปากออกจากจีมินช้าๆจนทำให้น้ำสีใสเปรอะเปรื้อนไปตามกลีบปากอวบและตามคางสวยของจีมิน   หาแต่จองกุกก็ไม่ได้คิดรังเกียจแถมยังจูบซับเบาๆตามริมฝีปากสีแดงระเรื่อและไล่ลงมาตามแนวสันกรามและคางสวยไปด้วยอย่างยั่วอารมณ์

“พี่...”

เสียงทุ้มดังขึ้นทั้งๆที่เจ้าของเสียงยังคงก้มลงกดจูบที่ต้นคอขาวอย่างมัวเมา จองกุกทั้งดูดดึงและขบกัดตามอารมณ์ของตัวเอง  จนเขาเหมือนหลงลืมบางอย่าง

จีมินนั้น..มีเจ้าของแล้ว

ถ้าเขาทำรอยไว้แบบนี้...เขาจะทำจีมินเดือดร้อนใช่ไหม

“วะ..ว่าไงกุก”

“ขอโทษนะ..”

เสียงแหบกระซิบแผ่วเบาข้างหูคนใต้ร่างพลางจูบเบาๆตรงกกหูเล็กไปด้วยอย่างขอโทษจากใจจริง

“เรื่อง..ระเรื่องอะไร”

“อืม..ผมดูดพี่ไปแล้วว่ะ”

สิ้นเสียงที่ดูว่ารู้สึกผิดจริงๆของจองกุกนั่น จีมินก็หัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่มือน้อยๆจะยกขึ้นจับใบหน้าหล่อให้เงยหน้ามาสบตากันนิ่งๆ

“คิดมากทำไม...แกจะดูดตรงไหนก็ได้ พี่ไม่เคยว่าเลย อย่าคิดมากเลยเด็กน้อย”

“แต่พี่...”

“ช่างเถอะ...ทำตามความรู้สึกเราเถอะ  ตอนนี้มีแค่แกกับพี่ ไม่มีคนอื่นเข้าใจไหม”

ใบหน้าหวานเผยรอยยิ้มหวานอย่างที่เขามักชอบทำเพื่อให้คนอื่นสบายใจ  และครั้งนี้มันก็ได้ผล เมื่อจองกุกก็ค่อยๆเผยรอยยิ้มออกมาพร้อมกับกดจูบที่ริมฝีปากอวบแรงๆด้วยความหมั่นไส้

“เข้าใจครับ”

เด็กตัวโตยิ้มออกมาก่อนจะค่อยๆจัดการอุ้มคนใต้ร่างให้แนบกับตัวเอง  พลางจัดขาเล็กๆให้เกี่ยวสะโพกไว้  ซึ่งจีมินก็ยอมทำตามอย่างว่าง่าย  เมื่อได้ที่จองกุกจึงพาคนตัวเล็กเดินเข้าห้องโดยที่ขาเล็กก็เกี่ยวเอวสอบไว้ด้วยความกลัวตก

ฟุบ

แรงยวบบนเตียงมาพร้อมกับเสียงริมฝีปากที่กระทบกันโดยไม่ได้นัดหมายก็ดังขึ้นมาทันที  ทั้งคู่ต่างบดจูบและแลกลิ้นกันด้วยความกระหายอยาก  ฝ่ามือหนาลูบไล้ทั่วร่างกายบอบบาง ผลัดกับเล่นขยี้บนเม็ดปทุมสีหวานนั่นด้วย

เสพติด...มันคล้ายกับยาเสพติดที่เขาไม่เคยได้ลิ้มลอง

แต่แค่ได้ลองชิมร่างกายนี้...มันเหมือนเขาได้เสพยาแล้วติดจนถอนตัวไม่ได้เลยล่ะ

นิ้วเรียวหยอกล้อกับยอดปทุมถันสีสดของคนตัวเล็กภายในเสื้อนักศึกษาตัวบางที่เขามองว่ามันเกะกะเสียจริงในตอนนี้

ไม่รอช้า  จองกุกจัดการใช้มือปลดกระดุมเสื้อสีขาวออกให้พ้นทางในเวลาอันรวดเร็ว แถมยังจัดการถอดกางเกงทั้งของเขาและของจีมินออกจนเราทั้งสองคนนั้นมีแค่ตัวเปลือยเปล่าภายในเวลาอันสั้น

“จูบเก่ง..”

เสียงหวานเอ่ยแหบพร่าเมื่อจองกุกถอนจูบออกแล้วก้มลงกัดคอขาวอย่างแผ่วเบา

“พี่ก็ครางเก่งๆแล้วกันนะ”

“ไอ่เด็กบ้า  ใครสอนให้พูดลามกห้ะ?”

“อ่า..ไม่มี  มันขึ้นมาในสมองเอง”

พูดจบจองกุกก็ก้มลงจูบริมฝีปากเล็กอีกครั้งก่อนจะสอดมือเข้าไปหลังแผ่นหลังบางของจีมินแล้วไล้มือไปตามแนวสันหลัง จนจีมินต้องแอ่นโค้งด้วยความหวามหวิว  ไม่รอช้าจองกุกรีบถอนริมฝีปากออกแล้วก้มลงดูดดึงยอดอกสีหวานที่ตั้งชันด้วยแรงอารมณ์ทันที

อ่า..มันก็คงไม่ต่างกับของเขาตอนนี้เท่าไร่น่ะนะ

แข็ง..จนจะแตกแล้ว

“พี่...เอาเลยได้ไหม”

“ไอ่..เหี้ย...อ๊ะ...จะขอทำไมหลายรอบวะ”

จองกุกกัดบริเวณไหล่เล็กเบาๆหนึ่งทีหลังได้ยินเสียงหวานตอบกลับมาด้วยคำหยาบคายที่เขาไม่เคยได้ยินอีกฝ่ายพูดเลยสักครั้ง   ใบหน้าหล่อเผยยิ้มพอใจก่อนจะรีบพลิกตัวคนตัวเล็กให้อยู่ในท่าโก่งโค้งทันที 

ภาพกลุ่มผมสีบลอนด์ที่ยุ่งไม่เป็นทรง  ไล่มายังหลังคอขาวที่ชื้นเหงื่อ  แผ่นหลังบางที่แอ่นโค้งและขาวเจี๊ยะเสียจนน่ากัด  ไล่มายังแก้มก้นขาวๆสองข้างที่เขากำลังบีบอยู่เบาๆ จวบจนช่องทางสีหวานที่ขมิบไปมาคล้ายรอเขาเติมเต็ม

อ่า...ปาร์คจีมิน

พี่แม่ง....โคตรสวยเลย

“เอาล่ะนะพี่”

“เออ รีบเอาเข้ามา...ถ้าช้ากูไม่ให้อะ...อ๊าา”

ไม่รอให้คนตัวเล็กพูดจบจองกุกก็จัดการสอดแทรกแกนกายแข็งขืนเข้าช่องทางรักที่ขมิบยั่วรอเข้าอยู่ก่อนแล้ว  ภาพที่แกนก่ายใหญ่ของตัวเองกำลังสอดแทรกผลุบหายไปในช่องทางรักนั้นช่างเป็นที่ที่น่าพอใจเป็นอย่างมาก

รูรักของจีมินมันทั้งแน่น..และร้อน  จนเขาแทบแตกทั้งที่ยังเข้าไม่สุดด้วยซ้ำ

สวบ

“อ๊ะ..อ๊าา”

เสียงหวานร้องครางลั่นห้องเมื่อจู่ๆรุ่นน้องที่ตอนแรกค่อยๆใส่เข้ามาก็จัดการดันแท่งร้อนเข้ามาภายในคราเดียวด้วยแรงที่มี

“เจ็บ..แกใส่มาทำไมทีเดียววะ”

“โทษพี่...ผมไม่ไหวว่ะ”

จองกุกพูดก่อนจะก้มลงกดจูบบนแผ่นหลังขาวไปมาอย่างปลอบโยน  มือหนาก็ลูบไล้ทั่วกายบางจนไปหยุดที่แกนกายเล็กที่กำลังตั้งชันอย่างมีอารมณ์  จองกุกค่อยๆใช้นิ้วเรียวลูบวนไปที่ส่วนหัวแดงก่อนจะเปลี่ยนมาชักรูดแกนกายเล็กอย่างเอาใจจีมินเสียบ้าง

“อ๊ะๆๆ อื้ออ..เสียว”

“อือ ผมก็เสียว...”

“อ๊ะ..อ๊ะๆๆอือๆๆ”

จองกุกใช้แขนข้างที่ว่างจากการชักรูดแกนกายเล็กมาจับใบหน้าหวานให้หันหลังมารับรสจูบร้อนแรงจากเขา  พร้อมกับที่สะโพกสอบก็กระแทกแกนกายเข้าออกตามแรงอารมณ์

เสียงเนื้อกระทบเนื้อและเสียงเตียงกระทบผนังดันลั่นห้องนอนไปมาและไม่มีท่าทีว่าจะหยุด

“จองกุก..อ๊ะๆๆ ระแรง..แรงไป”

“อ่า..พี่ แม่งแน่นไปไหนวะสัสอ่าา”

จองกุกผละหน้ามาซุกไซร้ซอกคอขาวและเร่งชักรูดแกนกายเล็กเร็วรัวจนน้ำสีขาวขุ่นถูกปล่อยออกมาเต็มผืนเตียงกว้าง

“อ๊าาา”

“อ่า..ทีนี้รอผมเสร็จนะครับ”

จองกุกผละออกจากแผ่นหลังขาวโดยไม่ลืมดูดดึงฝากรอยไว้ที่ตรงสะโพกมนอย่างเอาแต่ใจ

มือหนาจัดการยึดสะโพกบางไว้แน่น พร้อมกับค่อยๆถอนแกนกายใหญ่ยาวออกจากช่องทางรักที่ขมิบรัดแน่นทุกครั้งที่เขาค่อยๆถอนออก

“อืออ เอาออก..ทำไมอ๊ะ”

“อืม..แป๊บดิ”

จองกุกค่อยๆถอนกายออกจนแกนกายใหญ่เกือบจะหลุดจากช่องทางรัก  เขาจึงใส่เขาไปใหม่รวดเดียวโดยไม่ให้จีมินได้ตั้งตัว 

“อ๊าาา”

“อ่า..จีมิน..”

“จะจองกุกอ๊ะ”

ใบหน้าหวานสะบัดไปมาด้วยความเสียวกระสัน ก่อนจะทิ้งหัวลงซบกับหมอนใบโตที่มีกลิ่นของรุ่นน้องที่กำลังกระแทกเขาติดอยู่





กลิ่ินของจองกุกมันติดอยู่ที่หมอนนี่เสมอ...ถ้าเขาอยากจะขโมยหมอนนี่กลับไปนอนด้วยจะได้ไหมนะ

ปัก ปัก ปัก

หลังจากดึงออกและใส่ใหม่อยู่ประมาณสองสามที คนตัวสูงก็จัดการกระแทกเข้าออกอย่างรุนแรงตามอารมณ์กำหนัดของตัวเอง โดยมีเสียงหวานคอยครางพร่าไม่หยุด

สุดยอด..ปาร์คจีมินสุดยอดจริงๆ

“อ๊ะ..อื้อ เร็วอีกจองกุก”

“อ่า..ถ้ารูพี่ติดไฟขึ้นมา อย่าโทษผมนะ”

“ไอ่บ้าอ๊ะๆๆๆ อิ๊ยะ..อ๊าอ๊ะ”

จองกุกบีบก้นขาวก่อนจะจับถ่างออกให้กว้างพอที่เขาจะขยับสอดใส่ให้ลึกยิ่งขึ้น เมื่อได้ดั่งใจจองกุกก็จัดการกระแทกเข้าออกรัวและเร็ว จนเขานึกสงสัยว่าทำไมเขาถึงขยับตัวได้เร็วขนาดนี้กัน

อาจจะเพราะใบหน้าหวานที่กำลังหันมามองหน้าเขาอยู่ หรือเพราะแรงตอดรัดทางช่องรักสีช้ำที่มันหนักหน่วงขึ้นทุกที

แต่อะไรก็ช่างเถอะ..ตอนนี้ขอเสร็จก่อนล่ะวะ

จองกุกขยับกายเข้าออกสามสี่ครั้งก่อนจะถอนกายออกมาแล้วพลิกคนตัวเล็กให้นอนหงาย  ขายาวคลานเข้าคร่อมหน้าอกขาวของรุ่นพี่ ก่อนจะใช้มือชักรูดท่อนกายใหญ่สามสี่ครั้ง  น้ำคาวขุ่นก็ถูกปลดปล่อยออกมาเต็มใบหน้าหวานที่หลับตาพริ้มอยู่ทันที

“อ่าห์...อม..อมให้หน่อยพี่”

เสียงทุ้มเอ่ยเบาๆก่อนจะยกมือแตะข้างแก้มขาวของจีมิน   ซึ่งคนตัวเล็กก็ได้แต่ยอมอ้าปากเอาแกนกายใหญ่เข้าปากตัวเองแล้วดูดดึงหมายจะเอาน้ำสีขุ่นเข้าปากให้หมด

“อ่า..ดี แบบนั้นแหละพี่”

“อึกๆๆ”

“อ่า..ลิ้นพี่แม่ง รัวว่ะ”

ฝ่ามือน้อยยกขึ้นตีต้นขาแข็งแรงของรุ่นน้องที่หลับตาพริ้มอยู่ แล้วก็ต้องขยับลิ้นรัวอีกครั้งเมื่อสัมผัสได้ว่ารุ่นน้องนั้นกำลังกระแทกกายเข้ามาเร็วขึ้นบ่งบอกว่าจะเสร็จอีกครั้ง

“อ่า..เร็วพี่..ผมจะเสร็จแล้ว”

“อืมม “

“อ่าๆ อ่าห์...”

จองกุกหลับตาพริ้มกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ก่อนจะค่อยๆลืมตามองใบหน้าหวานที่กำลังลืมตามองเขาด้วยสายตาอ่อนแรง 

มันเหมื่อนจงใจยั่วเขาชะมัดเลย

จองกุกจัดการถอนแกนกายออกจากปากอวบอิ่มก่อนจะก้มจูบข้างขมับสวยด้วยความอ่อนโยน

“แฮ่กๆ...เหนื่อย”

“ขอโทษครับ”

“อือ...เอ๊ะ..จองกุกอ๊า....”

จีมินที่กำลังพลิกตัวนอนตะแคงก็ต้องตกใจเมื่อรุ่นน้องตัวโตทิ้งตัวลงซ้อนหลังตน  พร้อมกับยกขาเล็กขึ้นชี้เพดานแล้วสอดใส่แกนกายใหญ่เข้ามาอีกรอบ

เขาไม่ได้บอกว่าจะให้มันหลายรอบเว้ย!!!

“ไอ่..เด็กเวร”

“มาเสียวกันก่อน  จะด่าไว้ทีหลังพี่”

“อ่า..อ๊ะๆ”

แรงกระแทกจากด้านหลังยังคงส่งเข้ามาไม่หยุด ทั้งรัวเร็วและแผ่วเบา หากแต่สิ่งที่เขารู้ดี  ก็คงจะเป็นความรู้สึกผูกพันในใจนี่แหละมั้ง ที่มันเริ่มจะเปลี่ยนไปแล้ว และก็ไปในทางที่ดีเสียด้วย...

อ่านต่อหน้าบทความค่ะ--> https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1820337&chapter=6